دکتر باک راکستون، همسرش ایزابلا و دایه آنها مری راجرسون، را در سال 1935 در یک پرونده هولناک به قتل رساند. راکستون در آن جنایت که بعدها به «قتل با اره مویی» معروف شد، چشم‌ها، دندان‌ها و قسمت‌هایی از نوک انگشتان قربانیان را برید تا از شناسایی کارآگاهان جلوگیری کند و بقایای آنها را در دره‌ای نزدیک شهر موفات در مرزهای اسکاتلند انداخت. او در هر 2 قتل مجرم شناخته شد و در مارس 1936 به دار آویخته شد.
حالا پس از گذشت نزدیک به 90 سال، دانشمندان دانشگاه ادینبورگ با پیدا کردن این 2 جمجمه از خانواده‌های قربانیان درخواست کرده‌اند که در این دانشگاه حاضر شوند. پروفسور تام گیلینگ واتر، مدیر بخش آناتومی این دانشگاه در این باره می‌گوید: ما قصد داریم کار درستی را برای ایزابلا و مری انجام دهیم و در صورت لزوم، آنها را به خانواده‌هایشان برگردانیم تا آرام بگیرند.البته در همان زمان نیز کارشناسان دانشگاه ادینبورگ و دانشگاه گلاسکو به شناسایی بقایای ایزابلا و مری و همچنین افشای راکستون به عنوان قاتل کمک بسیاری کردند. این پرونده به این دلیل با نام « قتل با اره مویی» معروف شد که کارشناسان باید بقایای قربانیان را که قطعه قطعه شده و به شدت مثله شده بودند، کنار هم می‌گذاشتند.
تام وود، دستیار سابق پلیس که کتابی در مورد این پرونده نوشته است، آن را یکی از مهم‌ترین تحقیقات جنایی قرن گذشته توصیف کرد. کارشناسان می‌گویند مسئولان پزشکی قانونی آن زمان برای حل این جنایت از روش‌ها و ابزارهایی استفاده کردند که در زمان خود بسیار پیشگام و مهم بود.